Category: Others

निरागसे,मजेत गेलीस पुढुनी जेव्हाआणि हालला हवेत अंचळशुभ्र, कृष्णाकाठचामला वाटले; पुण्यसलीलावाहत आहे संथपणे एकाकीआणि दुतर्फ़ा अभिलाषा या आमुच्यामूक, आग्रही, हट्टी, काळोखाच्या…. “जातक”, द भा धामणस्कर

ते लोक होते वेगळे घाईत जे गेले पुढेमी मात्र थांबून पाहतो मागे कितीजण राहिले.! होता न साधा एवढा जो शब्द मी तुजला दिलाएकाच शब्दाला उभे

१.वसंत येतो तेव्हा फुले येतात,असे पुस्तकात वाचलेले;फुलें येतात तेव्हा वसंत असतो,हे स्वतः पाहिलेले… २.गळून पडलेली रंगीबेरंगी फुले…ती पुरती विवर्ण झाल्याखेरीजमातीही त्यांना सामावून घेणार नाही. ३.वृक्षातळी

झाडांनी अरण्य करायचे ठरविले, तेव्हापाखरांना गुप्त संदेश गेले बीजपेरणीसाठी,जमिनी तोडून दिल्या श्वापदांना जहागिरीप्रमाणेआणि उभारल्या वसाहती तक्षकांच्या जागोजागआगंतुकांच्या निर्दालनासाठी . . .मग मात्र, निश्चिन्त झाडेफंद्यात फांद्या

मुझको भी तरकीब सिखा कोई यार जुलाहेअक्सर तुझको देखा है कि ताना बुनतेजब कोई तागा टूट गया या ख़तम हुआफिर से बाँध केऔर सिरा कोई

पानगळीच्या, पार मळून गेलेल्या अरण्यातहीएखादा स्वच्छ जांभळा रंग झळाळत जावा तशी तीनाक्यावरील आमच्या मलिन घोळक्यामधूनलक्ष वेधीत पलीकडे जाते . . .मी पाहतोय :हळूहळू ती दृष्टीआड

दारीं उभे भोये जीवघरीं पयाले पाखंडीटायमुर्दुंगाचि धूनआली पंढरीची दिंडी पुढें लाह्याची डालकीबुक्कागुलालाची गिंडीमधी चालली पालखीआली पंढरीची दिंडी दोन्ही बाजू वारकरीमधीं ‘आप्पा महाराज’पंढरीची वारी करी-आले ‘जयगायीं,

पत्थरावर वाहिलेली फुले,तसे तिचे पत्र.आता साकडे फक्त पत्थराला;ती मात्र शांत राहील, कदाचितआणखी काही फुले वेचील,आणखी एखादे पत्र माळील…. “प्राक्तनाचे संदर्भ”, द. भा. धामणस्कर

मला वाटते :ह्या पहिल्या उन्हालाकेवड्याच्या गंध आहे;पाहिलेस ना ते सावल्यांचे नाग;लांबच लांब,नादावलेले, सुस्त, काळे…. “प्राक्तनाचे संदर्भ”, द. भा. धामणस्कर

कमी तापवलं तरनासण्याची भीती जास्त तापवलं तरआलेल्या दाट सायीमुळेगुदमर होतो आयुष्याचा विस्तवावरच ठेवलं तरराखेशिवाय काय सापडेल? या त्रैराशीकाच्या गोंधळात गणित चुकलेल्या विद्यार्थ्यानेछडी खाण्यासाठीडोळे मिटून हात