सर्व मित्र-मैत्रीनींना सौमित्रचा नमस्कार.कसे आहात सगळे ? मजेत ना ? असेच गरमागरम कथा वाचत रहा.अन आपल्या सहकार्यासोबत मजा करत रहा. असेच आनंदी रहा व इतरांनाही आनंदी ठेवा.
मित्र-मैत्रीनींनो आजची कथा ही माझी वाचक मैत्रीण राधीका यांनी त्यांच्या आयुष्यात घडलेल्या घटनेशी निगडीत आहे.मी ती आपल्यासमोर सादर करत आहे त्यांच्याच शब्दात.चला तर मग पाहुयात.
नमस्कार मित्र-मैत्रीनींनो ,माझ नाव राधीका, माझ वय ४७ आसुन, ५ वर्षापुर्वी माझे पतीचे निधन झाले,अन माझ्या नशीबी ऐन तारूण्यात वैधव्य आले.मला२ मुलं व १ मुलगी आहे.तिघांचीही लग्न होऊन ते त्यांच्या संसारात सुखी आहेत.मोठा मुलगा सरकारी नोकरीत असल्याने त्याची वरचेवर बदली होत असल्याने तो त्याच्या पत्नी मुला सोबत रहात असतो.
धाकटा मुलगा व सुन माझ्याबरोबरच रहातात.मागच्या वर्षीच त्याच लग्न लावुन दिलय. धाकटा मुलगा एका कंपनीत मोठ्या पदावर आहे. सर्वकाही आलबेल होत. पैशाची व इतर सुखसोयीची, कशाचीच कमी नव्हती. कमी होती ती फक्त माझ्या पतीची.त्यामुळे मी एकटी पडले होते.
मी ४७ ची असली तरी मी माझ सौंदर्य राखुन होते. अजुनही मी ३५ शी तली मादक तरूणी दिसत होते. रस्त्याने जाताना सगळे पुरूष टक लावुन बघत चावट काॕमेंटस् करत असतात.पण मी कुणाला भीक घालत नसे.पती गेल्यानंतर मी मुला,मुलीच लग्न लावुन देउन
माझ्या जबाबदाऱ्या पार पाडत होते.
या सर्व जबाबदाऱ्या पार पाडत असताना मी माझ्या भावनांना आवर घालत होते. शेवटी मी देखील एक स्त्री होते.मलाही शरीर आहे अन त्या शरीराच्या सुध्दा काही गरजा व भावना आहेत. असे किती दिवस मी माझ्या भावनांना मनात दाबुन ठेवणार होते.
अशातच मुलाचे बेडरूम माझ्या बेडरूमच्या शेजारीच होते.त्याच नवीन लग्न झालेल असल्याने रात्री त्याच्या
बेडरूममधुन मादक किंचाळण्याचे आवाज माझ्या कानावर पडत होते.अन माझ्या भावनांचा उद्रेक होत असे.माझ्या पुच्चीला खाज सुटत असे.शेवटी नाईलाज म्हणुन मी बोटं घालुन शांत करत असे.
हो पण अस किती दिवस मी बोटांनी माझी शांत करुन घेणार होते.आता खरच मला एकटेपणा जाणवायला लागला होता.आता मलाही पुरूषाच्या सहवासाची उणीव जाणवु लागली होती.अन माझ्यासमोर माझ्या
धाकट्या सुनेच्या वडीलांची म्हणजे माझ्या व्याहींचा चेहरा माझ्या डोळ्यासमोर उभा राहीला होता.
माझ्या व्याहींचे नाव राघव,वय ५२ असेल.तरीपण ते
४० शीतले दिसत होते.आर्मीत १२ वर्षे सर्वीस करून
रिटायर्ड आहेत.पण त्यांची पीळदार शरीरयष्टी ,विशाल छाती,उंचेपुरे तगडे शरीर,दिसायला स्मार्ट,आणी उच्च राहाणीमान यामुळे कोणतीही बाई सहजपणे त्यांच्या कडे आकर्षीत होईल.असे माझे व्याही माझ्या मनात
रूतुन बसलेले होते.
तसे माझे व्याही आमच्या नातेसंबंधातीलच होते.आणी
त्यामुळे आमचे चांगले संबंध होते.त्यांची पत्नी जाऊन ४ वर्ष झाली होती.तसे तेही एकाकी जीवन जगत होते
त्यातच त्यांची मुलगी मी सुन करून घेतल्याने आमचे संबंध अधीकच घट्ट झालेले होते.व त्यांचे येणे जाणे वाढले होते.त्यानिमित्ताने माझाही एकटेपणा दुर होत असे.
हळुहळु आमच्यातील जवळीक व एकमेकांबध्दलच आकर्षण वाढायला लागलं होत.त्यांच मोनमोकळं बोलणं,मधुनच द्वैअर्थी बोलण व बोलताना कधी कधी त्यांच्या हातांचा माझ्या मांडीवर होणाऱ्या स्पर्शाने मी मोहरून जात होते.मला त्यांचा सहवास हवाहवासा वाटु लागला होता.पण आजपर्यंत मी कधीही त्यांना तशा नजरेतुन पाहीलेले नव्हते.
माझ्या मनात विचार येत असेकी खरच त्यांनाही माझा
सहवास हवाहवासा वाटत असेल का ? पण मी त्यांची
गोष्ट नोटीस केली होती की,ते नेहमी बोलताना त्यांची नजर माझ्या सर्वांगावरून फिरत असे.मधुनच त्यांचा हात त्यांच्या पँटवरून नको तिथे फिरत असे.ते बघुन मला वाटायच की माझे व्याही असे ईशारे करून मला
त्यांचा मनातील भावना व्यक्त करत असतील का ?
का कुणास ठाऊक पण मला मनातुन अस वाटायचकी माझे व्याही माझ्याकडे आकर्षित झाले असतील. तस मला त्यांच्या डोळ्यातील व चेहऱ्यावरील हावभाव बघुन जाणवत होत.म्हणुन मी धाडस करून मी सुध्दा त्यांना माझे मादक व उन्नत अवयव सहज दिसतील आशा रीतीने वागायला लागले होते.
अन माझे व्याही माझे अवयव बघुन पँटवरूनच त्यांचा बुल्ला हाताने कुरवाळत असत.ते पाहुन माझी खात्री पटली होतीकी,त्यांनाही माझ्या सहवासाची गरज आहे
आंम्हा दोघांनाही एकमेकांचा सहवास हवा होता.पण कुणीच ते व्यक्त करू शकत नव्हत.कारण आमच्यात असणार नाजुक नातं,चुकुन जरी कुणाला कळलंतर दोंन्ही कुंटुंबातील संबंध संपुष्टात येउ शकतात.
तस आता आंम्ही एकमेकांना फोन करून ख्याली- खुशालीची चौकशी करत मनमोकळेपणाने बोलत असु. कधी कधी माझे व्याही राघव माझ्याशी चावट बोलत असे.मलाही ते ऐकुन बरं वाटत असे.मी पण त्यांच्या बोलण्याला दाद देत असे.पण इकडे माझी पँन्टी ओली होत असे.पण काय करणार तेव्हढ्यावर
समाधान मानुन घेत असे.
एकदातर रात्रीच ११.३० वाजता व्याहींचा फोन आला
अन म्हणाले-काय म्हणताय विहीणबाई,कशा आहात
झोपला नाहीत का अजुन? इतक्यात मुलाच्या बेडरुम मधुन अआआईईगग असा जोरात आवाज आला.तसे व्याही म्हणाले- विहीणबाई कुणाच्या किंचाळण्याचा आवाज येतोय हो.त्यांचा चावटपणा माझ्या लक्षात आला होता.तसे मी माझ्या पुच्चीला कुरवाळत म्हणाले
मी-अहो व्याही तुमच्याच मुलीचा आवाज आहे.त्यांच्या
बेडरूममधुनच आवाज येतोय.नवीन लग्न झालय ना?
मग असच हसणं,खिदळणं,व किंचाळण्याचे आवाज रोज कानावर पडतात.
व्याही – हो का ? विहीणबाई, मलातर नुसत ऐकुनच कस तरी होतय हो.मग तुमची तर अवस्था काय होत
असेल याची कल्पनाच करु शकत नाही बघा.माझीही
अवस्था तुमच्या सारखीच झालीय हो.मलाही मुलाच्या
बेडरूममधुन येणारे असे आवाज कानावर पडतात.व दाबुन ठेवलेल्या भावना जागृत होतात.
मी- खर आहे तुमच.आपल्या दोघांच्याही आयुष्यात असलेला एकाकीपणा खायला उठतो.दिवस कसाही निघुन जातो हो.पण रात्री बेडवर झोपलं आणी असे नको ते मादकआवाज कानावर पडले की जीव अगदी कासावीस होतो हो.व भावनांना आवर घालण कठीण होउन जात.
व्याही – हो विहीणबाई,आपल्या दोघांचीही परिस्थिती एकसारखीच आहे.आता हेच बघा ना मी तुमच्याशी फोनवर बोलतोय तरी तुमच्या या बोलण्यानेच माझा बुल्ला ताठ होउन उसळ्या मारायला लागलाय.अस वाटतय की –आताच तुमच्याजवळ येउन शांत कराव.
मी – अगंबाई हो का? मला वाटलच होत,मलाही अगदी
तसच वाटतयहो.मग या ना एक दिवस,माझी पुच्चीपण ओलीचिंब झालीय बघा तुमच्याशी बोलताना.आता नाही हो सहन होत.आता आपणच एकमेकांच्या व्यथा
ओळखुन काहीतरी मार्ग काढला पाहीजे अस मला वाटतय.
व्याही – हो विहीणबाई,मलाही तुमच म्हणणं पटलय हो.पण आपल्याला असा एकांत मिळण खुप अवघड आहे हो.कस शक्य होईल हे.मला तर अस वाटतय की आताच तिथे येऊन तुंम्हाला घट्ट मिठीत घ्याव.
मी – हो का ? मलाही तेच हवय हो.पण त्याआधी हे सारख विहीणबाई म्हणायच बंद करा. मला वयस्कर झाल्यासारख वाटत बाई.तुंम्ही मला राधीका नावानेच बोलवत जा.हव तर मला तुमची गर्लफ्रेंड समजा.आणी
हो संधी मिळाली की मी तुंम्हाला फोन करेन.
व्याही – बर ठीक आहे राधीका,तु म्हणशील तस,पण एका आटीवर, तु सुध्दा मला तुझा बाॕयफ्रेंड समजुन राघव या नावानेच बोलवायचस.मला तुझ्या तोंडुन माझ नाव ऐकायला खुप भारी वाटेल.
मी – हो राघव मलाही खुपच आवडेल तुमच नाव घेउन बोलवायला.हो पण हे फक्त आपण दोघ एकत्र असु तेंव्हाच,इतर वेळी आपण घरंदाज व्याही आहोत असच वागायच बरं का राघव.आणी हो मी फोन करेन
तुंम्हाला.गुडनाइट करत मी फोन बंद केला होता.
एव्हढ्या वेळ मी राघवशी फोनवर बोलताना नकळत माझी बोटे माझ्या पुच्चीत आतबाहेर करत होते.अन माझ्या पुच्चीतुन एकसारख चिकट पाणी बाहेर येउन
माझी पँन्टी पुर्ण ओली झाली होती.मग पुच्ची शांत झाल्यावर मी पँन्टी काढुन तशीच झोपुन गेले होते.
अखेर तो दिवस उजाडला होता.६ महीन्यापुर्वीची गोष्ट आहे.माझ्या मुलाला ३-४ दिवस सुट्टी असल्याने , तो बायकोसह टुरला गेला होता.ते दोघ सकाळी ८ वाजता
निघुन गेले. मी घरातील सर्व आवराआवर करून मी राघवला फोन करून ही बातमी सांगितली तेंव्हा तेपण
खुप खुश झाले.मी त्यांना २ दिवस मुक्कामालाच या असा आग्रह केला होता.
आज कितीतरी वर्षांनी माझ मन आनंदीत झाल होत .
माझ्या मनात आनंदाच्या उकळ्या फुटत होत्या.आणी नुसत्या विचारानेच माझ सर्वांग शहारून गेल होत.मी आता घरात एकटीच होते. मुलगा व सुन सकाळीच जाणार असल्याने मी त्यांना मदत करत बसल्याने माझी अजुन अंघोळ करायची बाकी होती.
मी गाऊन काढुन पुर्ण नागडी झाले होते.समोर मोठ्या
आरशात मी माझे दोंन्ही पाय फाकवुन उभी राहीले.व
स्वताःला आरशात पहात माझ्या पुच्चीवर हात फिरवु
लागले होते.थोडे केस वाढलेले होते.काखेतील सुध्दा
केस दिसत होते.मी सरळ बाथरूममध्ये घुसले अन सर्व साफसफाई करून मस्तपैकी आंघोळ केली होती.
मी तयार होईपर्यंत १० वाजले होते.मग मी नाष्टा,चहा
घेउन निवांतपणे बेडवर पडले होते. रात्री राघवच्या येण्याच्या नुसत्या कल्पनेनेच माझी झोप पुर्ण झाली नव्हती.अन आता बेडवर पडताच माझा कधी डोळा लागला ते कळलच नाही.
मला जाग आली ती माझ्या मोबाईलच्या आवाजाने मी
तसाच फोन घेतला तर राघव बोलत होते.ते म्हणाले राधीका मी ४.० वाजेपर्यंत पोहोचतोय. अस बोलुन त्यांनी फोन ठेउन दिला होता.मी घड्याळ पाहीलतर दुपारचे १२ ० वाजुन गेले होते.मला भुक लागली होती
मी पटकन किचनमध्ये जाउन तयारीला लागले होते.
जेवण करून मी सगळी आवरा आवर केली होती.मी घड्याळ पाहीलतर २.० वाजले होते.वेळ जाता जात
नव्हता.एकेक मिनीट एकेक तासासारखा वाटत होता.
शेवटी मी माझ्या बेडरूममध्ये जाउन थोडावेळ पडले.
नंतर बेडरूम व्यवस्थित केली.पडदे वगैरे बदलुन,रूम
फ्रेशनरने बेडरूममधील वातावरण सुगंधीत करून टाकले होते.
चार वाजायला काही अवधी बाकी होता.मी छानपैकी फ्रेश होउन दुसरा गाउन घातला ज्यामुळे माझे उन्नत अवयव राघवला एका नजरेतच घायाळ करतील.मी राघवच्या येण्याची आतुरतेने वाट बघत होते. त्यांना आठवुन मनात खुप सारी स्वप्न रंगवु लागले होते.
इतक्यात डोअरबेल वाजली अन भानावर येत दरवाजा
उघडला अन राघव स्मितहास्य करतच आत आले अन
एकटक माझ्या सर्वांगावर नजर फिरवत म्हणाले आज
खुपच सुंदर आणी मादक दिसतेयस ग राधीका.त्यांच बोलणं ऐकुन मी लाजतच म्हटल, इश्य काहीतरीच काय बोलताय राघव.
पण माझ्या अंगावर मुठभर मांस चढल्यासारख वाटत होतं.मग मी त्यांना आतमधे नेत म्हटल- माझ कौतुक राहु द्या.आधी कपडे काढुन फ्रेश होउन या ,तोपर्यंत मी
चहा बनवते.चालेल ना चहा की काॕफी करू ?
तसे राघव माझ्या गाउनमधुन अर्धेअधीक उघड्या दिसणाऱ्या स्तनांकडे व त्यामधील खोलगट फटीकडे भुकेल्या नजरेने बघत म्हणाले – खरतर आता माझी दुध प्यायची ईच्छा झाली होती ग राधीका.
त्यांच्या बोलण्याचा रोख मला कळला होता.आणी मी
मुध्दामच लाजत त्यांना म्हटलं- हो का ? पण तुंम्हाला आता चहाच मिळेल राघव, कारण तुंम्ही प्रवासातुन थकला असाल, आधी चहा घेउन आराम करा.मग नंतर आपण निवांतपणे दुध पिण्याचा कार्यक्रम करू.
आणी मी किचनमध्ये निघुन गेले.मी थोड्यावेळातच चहा घेउन हाॕलमध्ये आले.राघव फ्रेश होउन अंंडरपँट व बनियनवरच सोफ्यावर बसले होते.त्यांची पिळदार
शरीरयष्टी,विशाल छाती ,दंडावरचे व छातीवारचे मसल
पाहुन कधी एकदा त्यांच्या मिठीत विसावतेय अस झाल होतं.
————- क्रमशाः —————
6
3