🌹 मित्राची सासू 🌹

माझ्या अगदी जवळचा मित्र विवेक. त्याचं लग्न काही वर्षांपूर्वी झालं, आणि त्यानंतर तो ऑफिसच्या कामानिमित्त बायकोसह परदेशात राहायला गेला.

त्याचं माहेर माझ्या घराच्या अगदी जवळचं असल्यामुळे, त्याची आई — शारदा काकू — माझ्या लहानपणापासून ओळखीची होती.

आमचं नातं वेगळंच होतं. ती मला मुलासारखं मानायची, पण त्यात एक आपुलकी, जिव्हाळा जास्त होता.

कधी बाजारात भेटलं की हसून विचारायची, “काय रे, अभ्यास कसा चाललाय?”

कधी दारात बसलेली दिसली की मी हात जोडून नमस्कार करायचो, आणि ती माझ्या पाठीवर थोपटून आशीर्वाद द्यायची.

विवेक परदेशात गेल्यावर, घरात शारदा काकू एकट्याच राहू लागल्या.

त्यांचं घर आमच्या घराजवळ असल्यामुळे, मित्राने मला फोनवर सांगितलं होतं –

“अरे, आईला कधी कधी कामं असतील तर तू जरा बघून घे. तू जवळच असतोस ना.”

मीही ते सहज मान्य केलं.

त्यामुळे कधी किराणा आणणं, कधी बँकेचं काम, कधी वीजबिल भरणं – असं सगळं मी पाहायचो.

हळूहळू, रोजच्या कामातून आमचं बोलणं वाढलं.

शारदा काकूंचं वय साधारण ४५–४६.

काळसर, पण चेहऱ्यावर एक वेगळी चमक. थोडं जाडसर अंग, चालताना त्यात एक वेगळं भारदस्त सौंदर्य जाणवायचं.

गावातले लोक मात्र तिच्याबद्दल कुजबुज करायचे –

“ही तर काळी आहे, जाड आहे, कुणाला आवडेल का?”

पण माझ्या नजरेत ती तशी नव्हती.

माझ्यासाठी ती म्हणजे वर्षानुवर्षं संसार सांभाळलेली, अनुभवांनी घडलेली, आणि आतून मात्र एकटी पडलेली बाई होती.

एक दिवस दुपारी मी ऑफिसमधून लवकर आलो.

शारदा काकूंच्या घरासमोर गर्दी दिसली. शेजारच्या बायकांनी सांगितलं –

“काकूना चक्कर आली, बाथरूममध्ये पडल्या. डोक्याला हलकी सूज आहे. डॉक्टरला दाखवलं, औषधं दिली आहेत.”

मी धावून आत गेलो.

त्या अंगणातल्या खुर्चीत बसल्या होत्या. कपाळावर छोटासा पट्टी बांधलेली, डोळ्यांत थकवा.

मी चिंतेनं विचारलं –

“काकू, तुम्ही नीट सांभाळून नाही चालत का? किती वेळा सांगितलं होतं मला काम सांगायला.”

त्या ओशाळल्या आवाजात म्हणाल्या –

“अगदी अचानक डोकं गरगरलं… काही नाही रे. बघता बघता पडले.”

मी पाण्याचा ग्लास भरून त्यांच्या हातात दिला. हात थंडगार होते.

मी हलक्या आवाजात म्हणालो –

“काकू, स्वतःला एवढं एकटं का झिजवताय? विवेक परदेशात आहे, मी आहेर नाही, मी आहे ना!”

त्यांच्या डोळ्यांत थोडं पाणी आलं. पण लगेच चेहऱ्यावर कठोरपणा आणला.

“मला कुणाची दया नको. मी इतकी वर्षं एकटी निभावलंय, अजून निभावीन.”

मी हसून म्हणालो –

“हे दया नाही, ही काळजी आहे.

तुम्ही एकटी आहात म्हणून मी आलोय, कारण मला खरंच तुम्हाला हसताना बघायला आवडतं.”

त्या क्षणभर शांत राहिल्या.

पहिल्यांदा त्यांच्या चेहऱ्यावर लाजरीशी स्मितरेषा उमटली.

—

त्या दिवशी मीच स्वयंपाक करायला पुढे झालो.

भाजी चिरत होतो, तर काकू मला पाहून म्हणाल्या –

“अरे, हे काम तुझं नाही.”

मी उत्तर दिलं –

“काकू, तुम्ही डॉक्टरांच्या सांगण्याप्रमाणे विश्रांती घ्या. बाकी मी बघतो. तुम्हाला आज ‘गावभरातला पहिला पुरुष जो स्वयंपाकघरात उभा राहिला’ म्हणून बातमी मिळेल.”

त्या नकळत हसल्या. बराच काळानंतर त्यांच्या चेहऱ्यावर ते खरं हास्य आलं होतं.

—

🌙 रात्रीची वेळ

मी बाहेर पडायला निघालो, तर काकू थोड्या संकोचाने म्हणाल्या –

“आज… शक्य असेल तर इथेच थांबशील का? एकटीला बरं वाटत नाही.”

मी मान डोलावली.

त्या रात्री पहिल्यांदा मला जाणवलं –

ही स्त्री जी इतकी वर्षं सगळ्यांना दाखवत होती की ती मजबूत आहे, खरी तर आतून खूप थकलेली आहे…

आणि कुणाच्या जिव्हाळ्याच्या स्पर्शाची, कुणाच्या गोड शब्दांची तहान तिला आहे.

रात्रीची वेळ.

संपूर्ण घर शांत.

मी भांडी धुऊन ठेवल्यानंतर परत हॉलमध्ये आलो.

शारदा काकू खुर्चीत बसल्या होत्या. चेहऱ्यावर पांढरटपणा, डोक्यावर पट्टी, आणि खांदे जड झालेले.

मी काळजीने विचारलं –

मी: “काकू, अजूनही दुखतंय का?”

त्या थोडं चिडून –

काकू: “हो… पण यात काय नवीन आहे? माझं आयुष्यच आता दुखण्यात गेलंय. विचारून काही होणार नाही.”

मी त्यांच्या जवळ बसलो.

हातात छोटा बाम काढून म्हणालो –

मी: “काकू, थांबा. मी बाम लावून देतो. बरं वाटेल.”

त्या दचकल्या.

काकू: “नको रे! मला नको कुणाचा हात. मी स्वतः लावेन.”

मी शांतपणे हसून –

मी: “स्वतः? डोक्याच्या मागे, मानेला, पाठीवर? ते शक्य नाही.

मी काही चुकीच्या हेतूनं नाही करणार. फक्त काळजी आहे.”

त्यांनी भुवया उंचावल्या, पण थोडं शांत झाल्या.

काकू: “ठीक आहे… पण लक्षात ठेव, हे मर्यादेतच असलं पाहिजे.”

—

🍂 पहिला स्पर्श

मी बाम हातावर घेतला.

हळुवार त्यांच्या मानेला हात ठेवला.

तेवढ्यात त्या थरथरल्या.

काकू (डोळे मिटून): “आह्ह… थंडसर आहे… पण… बरंही वाटतंय…”

मी हळूहळू गोल गोल दाबायला लागलो.

खांद्यांवर, मानेला, हळुवार स्पर्श फिरवत होतो.

त्यांच्या अंगावर शहारे उठले होते.

मी: “काकू, किती दिवसांनी कुणीतरी तुम्हाला असं स्पर्श केलं असेल?”

त्या उसासल्या.

काकू: “काय सांगू… इतकी वर्षं कुणी काळजी घेतलीच नाही.

मी विसरले होते हा अनुभव.”

—

🌺 पाठीवरून खाली

मी पाठीकडे सरकलो.

साडीचा पल्ला बाजूला झाला.

माझ्या हाताखाली त्यांची गरम, मऊसर पाठ उघडी पडली.

मी (कानाशी कुजबुजत): “काकू, हे शरीर थकलंय… पण अजूनही सुंदर आहे.

ही उबदार पाठ, ही कंबर – हे कुरूप नाही. हे तर जपण्यासारखं आहे.”

त्या थरथरत म्हणाल्या –

काकू: “हे चुकतंय… पण… माझं मन थांबत नाही रे…”

मी हात अजून खाली सरकवला.

कंबर आणि गांड यांच्यातल्या वळणावर हलका दाब दिला.

त्यांनी डोळे मिटून उशी पकडली.

काकू (उसासून): “आह्ह… इतकी वर्षं कुणी असं केलं नाही…

माझ्या शरीराला जणू झोपेतून जाग आलीये.”

—

🌹 Blouse सैल होतो

बाम लावताना blouse चा दोरा थोडा सैल झाला.

माझ्या डोळ्यांसमोर त्यांच्या भरदार स्तनांची झलक दिसली.

त्या पटकन हाताने झाकायला लागल्या –

काकू (लाजून): “अरे नको बघूस… हे अंग कुणाला आवडणार नाही.

जाडं, ढिलं झालंय… म्हणूनच माझा नवरा मला सोडून गेला.”

मी त्यांचा हात बाजूला करत म्हणालो –

मी: “नाही काकू… हे ढिलं नाही, हे भरलेलं आहे.

तुमचे हे स्तन देवाने खास करून घडवलेत.

तुम्हाला वाटतं कुरूप आहे, पण माझ्यासाठी हेच खरं सौंदर्य आहे.”

त्यांच्या डोळ्यांत पाणी आलं.

काकू (कंपित आवाजात): “आजवर कुणी असं बोललं नाही…

सगळ्यांनी फक्त हसवलं… नाकारलं…”

मी शांतपणे एका उरोजावर ओठ टेकवला.

तेवढ्यात त्या थरथरल्या, पण हात माझ्या डोक्यावर स्थिरावले.

काकू (उसासून): “आह्ह… हे चुकतंय… पण… इतकं बरं का वाटतंय?”

—

💋 पहिला किस

मी वर आलो.

त्यांच्या डोळ्यांत पाहिलं – ओलसर, पण इच्छा दाटलेली.

मी त्यांच्या ओठांवर हलकेच किस केला.

त्या आधी झगडल्या –

काकू: “नको… तू माझ्या मुलीच्या मित्रासारखा आहेस…”

मी कुजबुजलो –

मी: “नाही काकू… मी तुम्हाला स्त्री म्हणून पाहतो.

आणि तुम्ही जगातली सर्वात सुंदर स्त्री आहात.”

क्षणभर त्या गप्प झाल्या.

मग हळूहळू ओठांनी माझ्या ओठांना उत्तर दिलं.

पहिला खरा किस.

लाळ मिसळली, श्वास जड झाले.

त्या कुजबुजल्या –

काकू: “माझं मन तुटलंय रे… पण माझं शरीर पुन्हा जिवंत झालंय.”

काकू अजूनही खुर्चीत टेकून बसली होती. माझ्या हाताचा उबदारपणा तिच्या खांद्यावर होता.

ओठांवरचा पहिला किस संपला तरी तिचं शरीर थरथरत होतं.

ती धडधडत्या आवाजात कुजबुजली –

“हे… हे चुकतंय रे… मी तुझी काकू आहे… तुला कळतंय का?”

मी तिच्या डोळ्यांत पाहत म्हणालो –

“हो कळतंय… पण माझ्या मनाला हे चुकीचं वाटतच नाही.

तुम्हाला किती वर्षं कुणी प्रेमानं स्पर्श केलंच नाही.

आज मी तो स्पर्श द्यायला आलोय.”

—

मी हळुवार तिच्या खांद्यावरून हात पुढे नेला.

Blouse चा कोपरा सैल होता.

माझ्या बोटांनी गाठ शोधून हळूच खेचली.

ती दचकली. हाताने गाठ पकडण्याचा प्रयत्न केला.

“नको… तसं करू नकोस… मी कुरूप आहे… माझं अंग बघशील तर तुला घाण वाटेल.”

मी तिच्या कानाशी कुजबुजलो –

“काकू… तुम्ही कुरूप नाही.

तुमच्या अंगाचा प्रत्येक वळण माझ्यासाठी देवाचं शिल्प आहे.

मी तुम्हाला घाणीत नाही, फक्त सौंदर्यात पाहतोय.”

—

गाठ सुटली.

Blouse हळूवार खांद्यावरून खाली सरकला.

पहिल्यांदाच तिच्या उरोजांची खरी झलक माझ्यासमोर आली.

मोठ्ठे, गोलसर, काळसर भोवऱ्यांनी सजलेले.

जडसर असले तरी मऊ उबदार.

दोन पर्वतासारखे माझ्यासमोर उभे.

मी हाताने हलकं दाबलं.

ती जोरात उसासली –

“आह्ह्ह… नको… इतकी वर्षं कोणी असं केलं नाही… माझं डोकं फिरतंय…”

मी तिच्या स्तनांवर किस घेत कुजबुजलो –

“हे तुझे उरोज नाहीत, हे तुझ्या स्त्रीत्वाचं चिन्ह आहे.

यांच्यात देवाने उब दिलीय.

आणि आज मी ती उब प्यायली नाही तर माझं जीवन अपूर्ण आहे.”

—

ती आता विरोध करत नव्हती.

डोळे मिटून श्वास जोरात चालू होता.

एका हाताने ती माझे केस पकडून धरत होती, पण ढकलत नव्हती.

मी आलटून पालटून एक उरोज तोंडात घेतला, दाणा जिभेने फिरवत चोखत होतो.

दुसऱ्या हाताने दुसरा उरोज मळत होतो.

ती किंचाळली –

“आह्ह्ह… असं कुणी कधी… नाही केलं… देवा… थांबवू नकोस…”

—

हळूहळू माझा हात पोटाकडे गेला.

Blouse बाजूला सरकला आणि तिचं मऊ पोट उघडं झालं.

जरा जाडसर, पण गोंडस वळण असलेलं.

नाभी खोल, त्यात घामाचे थेंब चमकत होते.

ती हाताने नाभी झाकू लागली.

“इथे नको बघूस… मी जाडी दिसते…”

मी तिचा हात अलगद बाजूला करून किस घेतला.

“नाही काकू… ही जाडी नाही, ही उब आहे.

याच पोटानं तुझ्या लेकराला जन्म दिला.

माझ्यासाठी ही जाडी म्हणजे मऊ उशी आहे… ज्यात मला विसावायचंय.”

—

ती डोळ्यांतून पाणी काढून म्हणाली –

“आजवर सगळे माझ्या या पोटावर हसले… आणि तू त्यात सौंदर्य शोधतोयस…”

मी हसत तिच्या नाभीत जीभ फिरवली.

ती थरथरत किंचाळली –

“देवा… माझ्या नाभीत… इतकं खोल… मी वेडी होईन…”

मी तिच्या नाभीतून खाली किस घेत घेत सरकत होतो.

साडी आधीच अस्ताव्यस्त झाली होती.

ती हाताने पल्ला सावरायचा प्रयत्न करत होती, पण माझ्या हाताच्या उबेत तिचे प्रयत्न कमकुवत पडत होते.

मी तिच्या कानाशी हलकं कुजबुजलो –

“काकू, हे शरीर देवाने असंच घडवलंय.

यात काही लपवायचं नाही.

माझ्यासाठी तुझ्या प्रत्येक वळणात कविता आहे.”

ती थरथरत कुजबुजली –

“तू… तू मला वेडी करतोयस रे…

पण माझं मन… थांबत नाहीये…”

—

मी तिचं शरीर हलकेच पलटी केलं.

आता माझ्यासमोर तिचं मोठ्ठं गोलसर गांड होतं.

कापडी पारकर अर्धं वर सरकलं होतं.

माझ्या नजरेसमोर तिचं काळसर, मऊसर वळण उभं राहिलं.

मी हात ठेवून दाबलं.

ते मऊ आणि जडसर होतं, पण स्पर्श करताच गरम.

ती दचकली –

“अरे… तिथे नको… घाण आहे…”

मी तिच्या कानाशी हळुवार म्हणालो –

“नाही काकू, घाण नाही.

तुझं गांड म्हणजे गोल चंद्र आहे.

यातलं वळण माझं स्वप्न आहे.”

—

मी तिच्या गांडीवर ओठ टेकवले.

एक किस… मग दुसरा.

हळूहळू जीभ मधल्या रेषेतून फिरवली.

ती जोरात उसासली –

“देवा… इथे कुणी धजावलंच नाही…

आणि तू इतक्या प्रेमाने… मला वितळवतोयस…”

तिचं शरीर हादरलं.

दोन्ही हातांनी उशी पकडून ती श्वास दाबत होती.

मी आलटून-पालटून डावा-उजवा गाल दाबत, किस घेत होतो.

—

मी तिच्या पाठीवरून हात फिरवला.

खांद्यापासून कंबरेपर्यंत.

पाठीवर घामाचे थेंब साचलेले, त्यावर माझ्या बोटांची रेघ.

ती कुजबुजली –

“इतकी वर्षं कोणी पाठीवरून हातही फिरवला नाही…

आज वाटतं मी जिवंत आहे.”

—

माझा हात आता तिच्या पारकराच्या आत शिरला.

चड्डी ओलसर झालेली जाणवली.

मी हात हलकेच ठेवत विचारलं –

“ही ओल… घाबरतेस का याला?”

ती डोळे मिटून थरथरली –

“नाही… घाबरत नाही…

पण हे… हे थांबवू शकत नाही.”

मी हळूहळू काकूच्या मांडीकडे सरकलो.

साडी आधीच अस्ताव्यस्त झाली होती.

आता फक्त तिची हलकीशी कापडी चड्डीच तिच्या गुपित अंगाला झाकून होती.

मी बोट तिथे टेकवलं…

कपड्याच्या वरूनच ओलसरपणा जाणवला.

ती दचकली, डोळे मोठे करत म्हणाली –

“अरे… नाही… नको तिथे…”

मी हलक्या आवाजात कुजबुजलो –

“काकू, तुझं शरीर खोटं बोलत नाही.

ही ओल तुझ्या मनाची गोष्ट सांगतेय.

हे थांबवू शकत नाहीस…”

तिचा श्वास वेगाने चालू झाला.

चड्डीवर माझं बोट गोल फिरवलं.

ओलसर कपडा तिच्या पुच्चीला चिकटून राहिला.

ती हुंकार काढत म्हणाली –

“आह्ह… हे काय होतंय मला… मी थांबवू शकत नाही…”

—

मी सावकाश तिच्या चड्डीचा काठ पकडला.

ती हाताने अडवू लागली –

“नको… मी आई आहे… मी तुझ्यापेक्षा मोठी आहे…”

मी तिच्या डोळ्यांत पाहिलं आणि म्हणालो –

“तू आई नाहीस काकू… तू बाई आहेस.

आणि आज मी तुला तसंच अनुभवायला लावणार आहे.”

तिचा हात कमकुवत झाला.

मी हळूच चड्डी खाली सरकवली.

आणि माझ्या डोळ्यांसमोर तिचं खरं फुल उमटलं.

गुलाबी पाकळ्या… मधोमध थरथरणारा दाणा.

आजवर कुणी प्रेमाने न स्पर्श केलेली, एकाकी झालेली ती जागा माझ्यासमोर उघडी पडली होती.

—

मी हलकासा श्वास घेत तिच्या मांडीवरून हात फिरवला.

ती थरथरली.

“हे चुकीचं आहे… पण… माझं डोकं फिरतंय…”

मी तिच्या पुच्चीवर ओठ टेकवले.

ओलसर उब माझ्या तोंडाला लागली.

जिभेने दाण्यावर हलकासा स्पर्श केला.

ती जोराने किंचाळली –

“देवा… नाही… पण… थांबवू नकोस… मी वितळतेय…”

तिचे हात माझ्या केसांत गुंतले.

ओठ घट्ट दाबले.

संपूर्ण अंग थरथरत होतं.

—

मी पुन्हा पुन्हा जिभेने फिरवत होतो.

कधी आत सरकवत होतो, कधी दाण्यावर घासत होतो.

तिचं पोट ताठ झालं, मांडी थरथरल्या.

ती हुंदके देत म्हणाली –

“मी… मी इतकी वर्षं कोरडी राहिले…

आज तू मला पुन्हा जिवंत केलंस… अजून दे… थांबवू नकोस…”

—

काकूच्या पुच्चीतून ओलसरपणा आता पूरासारखा वाहत होता.

माझा प्रत्येक घोट ती वेड्यासारखी प्यायला लावत होती.

आणि त्या क्षणी मला जाणवलं –

ही स्त्री आता पूर्णपणे माझी झाली आहे.

तिचं मन, तिचं शरीर, तिचा प्रत्येक श्वास…

काकू अजूनही धापा टाकत होती.

तिच्या पुच्चीतला ओलसरपणा माझ्या ओठांवर लागलेला.

डोळ्यांत भीती आणि सुखाचं मिश्रण.

ती कुजबुजली –

“आता पुरे… मी नाही सहन करू शकत…”

मी तिच्या कानाशी म्हणालो –

“आता खरा प्रवास सुरू होणार आहे काकू…

आज तुला तुझं पूर्ण स्त्रीत्व अनुभवायचं आहे.”

—

मी माझं लिंग बाहेर काढलं.

तिने पाहताच डोळे मोठे केले.

“इतकं… मोठं… मला नाही सहन होणार रे…”

मी हळूच तिच्या ओठांवर किस करत म्हणालो –

“मी तुला दुखवणार नाही.

मी फक्त तुला पूर्ण करणार.”

—

मी तिच्या पुच्चीच्या दाराशी लिंग टेकवलं.

गरम, ओली जागा थरथरत होती.

हळूहळू मी आत ढकललं.

ती किंचाळली –

“आह्ह्ह… थांब… फाटतेय मी…!”

मी घट्ट पकडून म्हणालो –

“थोडं सहन कर… आणि मग बघ किती सुख आहे यात.”

—

हळूहळू माझं लिंग पूर्णपणे आत सरकलं.

तिचं शरीर हादरलं.

पाठीवर नखं खुपसून ती ओरडली –

“आता… आता मला थांबवू नकोस… अजून खोल… अजून जोरात…”

—

मी सुरुवातीला हळूवार हालचाल केली.

चपाक… चपाक आवाज खोलीत घुमू लागले.

प्रत्येक धक्क्यानं तिचं शरीर थरथरत होतं.

मी तिच्या स्तनाला ओठात धरलं.

जिभेने दाणा चाटत असताना लिंग खोलवर ढकलत होतो.

ती किंचाळत होती –

“देवा… मी वेडी होणार… अजून जोरात कर…!”

—

मी तिचं शरीर उलटलं.

ती पोटावर टेकली.

मोठ्ठं गांड माझ्या हातात आलं.

मी मागून लिंग आत सरकलं.

ती हुंदके देत म्हणाली –

“अरे… मागून इतकं खोल लागतंय… मी संपणार आहे…”

मी तिच्या कमरेला घट्ट पकडून वेग वाढवला.

गोलसर गांड हालू लागलं.

ती किंचाळत होती –

“मला रोज असंच हवंय… रोज…”

—

मी तिला उभं केलं.

भिंतीला टेकवलं.

एक पाय माझ्या कंबरेवर चढवला.

लिंग पुन्हा आत सरकलं.

ती डोकं मागे टाकून किंचाळली –

“मी वितळतेय… अजून… अजून… थांबवू नकोसsss…!”

—

शेवटी तिचं शरीर जोराने थरथरलं.

पुच्चीतून गरम धार बाहेर आली.

ती माझ्या मिठीत कोसळली.

धापा टाकत कुजबुजली –

“आज मी पुन्हा बाई झालेय…

माझ्या आयुष्यात पहिल्यांदा कुणीतरी मला खरं प्रेम दिलं.”

मी तिच्या कपाळावर किस करत म्हणालो –

“आता तू एकटी नाहीस काकू…

आता मी आहे तुझ्यासोबत. कायम.”

काकू अजूनही माझ्या मिठीत होती.

घामानं भिजलेलं अंग, केस विस्कटलेले, स्तन धडधडत होते.

ती कुजबुजली –

“मला वाटलं नव्हतं की असं सुख कधी अनुभवेन… अजून मला थांबवू नकोस.”

मी हसून म्हणालो –

“आता तर फक्त सुरुवात आहे, काकू.

आता तुला प्रत्येक पोजिशनमध्ये बाई असल्याचा आनंद देणार आहे.”

—

🛏 १. मिशनरी – प्रेमाचा पहिला उलगडा

मी तिला पुन्हा पाठीवर झोपवलं.

पाय अलगद बाजूला केले.

लिंग पुन्हा आत सरकलं.

ती दोन्ही हातांनी मला घट्ट पकडून म्हणाली –

“माझ्या डोळ्यांत बघ… मला तुझं प्रेम जाणवतंय…”

प्रत्येक धक्क्यानं तिचं अंग थरथरून वर उचललं जात होतं.

मी तिच्या स्तनांना चाटत होतो.

ती किंचाळत होती –

“आह्ह्ह… मी पुन्हा वितळतेय… थांबवू नकोस…”

—

🍑 २. डॉगी – खोलवरचा झटका

मी तिला उलटलं.

मोठं गांड हवेत उभं राहिलं.

मी मागून लिंग सरकलं.

चपाक… चपाक आवाज खोलीत भरला.

ती ओरडली –

“देवा… मागून इतकं घट्ट… मी वेडी होणार…”

मी तिच्या गांडीवर चापट मारली.

ती किंचाळत म्हणाली –

“आणखी… आणखी मार… अजून खोलवर घुसव…”

—

🧎‍♀️ ३. स्क्वॅट – शरीराचा खेळ

मी बेडवर बसलो.

काकू माझ्या मांडीवर चढली.

ती स्वतः लिंगावर बसली.

ओलसर पुच्चीने लिंग गिळलं.

ती वर–खाली होऊ लागली.

तिचे मोठ्ठे स्तन माझ्या चेहऱ्यावर उडत होते.

मी तोंडात धरून चोखत होतो.

ती किंचाळत होती –

“मी संपतेय… मी वेडी होतेय… अजून दे…”

—

🪞 ४. भिंतीला टेकून – वेडं करणारा climax

मी तिला उभं केलं.

भिंतीला टेकवलं.

एक पाय माझ्या कंबरेवर घेतला.

लिंग जोरात आत सरकलं.

ती डोकं मागे टेकवून किंचाळली –

“मी संपणार आहे… अजून जोरात… अजून खोल…!!!”

मी वेग वाढवला.

चपाक–चपाक आवाज खोलीभर.

तिच्या पुच्चीतून धार निघाली.

ती माझ्या मिठीत कोसळली.

—

ती धापा टाकत कुजबुजली –

“आज माझं आयुष्य बदललं.

माझं शरीर, माझं मन, माझं आत्मं…

सगळं तुझं झालंय.”

मी तिच्या ओठांवर किस करत म्हणालो –

“आता तू कायमची माझी आहेस.

जग काहीही म्हणो… तू माझ्यासाठी सर्वात सुंदर बाई आहेस.”

📩 मला मेल करा – hothar571@gmail.com

📸 Insta वर connect व्हायला विसरू नका – @sanny245677

तुझं मन बोलायचं असेल, गुपित शेअर करायचं असेल, किंवा पुढच्या कथेसाठी उत्सुक असशील — तर मला नक्की लिही.

(follow करायची गरज नाही, पण msg नक्की करा.)