नमस्कार मित्रानो आणी मैत्रिणी नो कसे आहात सगळे … आनंदी असलाच अशी अशा करतो ….. घरातल्या घरात पहिल्या भागाला दिलेल्या प्रेमा बद्दल धन्यवाद…… आता पुढे
Author: Hot Har
नमस्कार मित्रांनो माझं नाव राहुल मी आज जी कथा तुम्हाला सांगणार आहे ती सत्य घटनेवर आधारित आहे यात मी आहे माझी चुलत बहीण काकू आणि
प्रिय वाचकांनो, भाग १ ला दिलेल्या तुमच्या जबरदस्त प्रतिसादाबद्दल मनःपूर्वक आभार! 🙏 तुमचं प्रेम, कमेंट्स आणि उत्सुकतेमुळेच आज मी “भाग २” घेऊन आलो आहे. ❤️
मे महिन्याच्या सुट्टीत मी शहरातून गावी आलो होतो. कॉलेजचं सगळं काम संपलं होतं, आणि आता तीन महिने निवांत घालवायचे ठरवलं होतं. मामा गावातले प्रतिष्ठित व्यक्ती
गावातल्या शांत गल्लीत माझं घर. बर्‍याच दिवसांनी शेजारच्या रिकाम्या घराला नवे रहिवासी आले. घरासमोर हलचल पाहून मी खिडकीतून पाहिलं – एक दांपत्य आणि त्यांच्यासोबत त्यांची
“मी निकिता. वय ३५. अलिबागच्या एका जुन्या घरात राहते. घरात माझा नवरा, सासू–सासरे आणि १० वर्षाचा मुलगा. सगळं ठीक आहे असं बाहेरून दिसतं… पण माझ्या
शहरातील २BHK फ्लॅट. गॅलरीत टांगलेले कपडे, किचनमध्ये गॅसवर उकळणारं दुध, आणि त्याच्या मधोमध – अनघा. अनघा – वय ३५–३६. दोन मुलं, मुलं सकाळी शाळेत गेले
तो काळच वेगळा होता. साध्या खडूची रेघ, खिडकीतून येणारा ऊन, आणि वर्गभर पसरणारा मॅडमच्या साडीचा सौम्य सुगंध. ती – सुमन मॅडम. वय कदाचित ३० च्या
मी कॉलेजमध्ये होतो. अभ्यास, मित्रमंडळी, थोडीशी मजा-मस्ती याचं जग माझं. पण घरी माझा लहान भाऊ – ८वीत शिकणारा – त्याला English tuition ला जायचं असायचं.
ऑफिसचं वातावरण नेहमीसारखं गजबजलेलं. कुणी फोनवर बोलत होतं, कुणी टायपिंग करत होतं, कुणी मिटिंगच्या फाईल्स घेऊन धावत होतं. त्या गोंधळातसुद्धा एक व्यक्ती कायम उठून दिसायची
गावच्या चौकातलं एक टुमदार क्लिनिक. ते चालवायची अनुराधा काकू – वय साधारण ४८. गावात सगळ्यांसाठी ती “Doctor बाई” होती, पण माझ्यासाठी ती नेहमीच थोडं वेगळं
माझ्या अगदी जवळचा मित्र विवेक. त्याचं लग्न काही वर्षांपूर्वी झालं, आणि त्यानंतर तो ऑफिसच्या कामानिमित्त बायकोसह परदेशात राहायला गेला. त्याचं माहेर माझ्या घराच्या अगदी जवळचं
गावच्या कोपऱ्यावरचं जुनं वाडं. आमच्या घराला लागूनच शेजारचं घर – तिथं रहायची सुनिता काकू. वय साधारण ४२–४३. काळसर वर्ण, थोडं जाडसर शरीर, भरदार उरोज आणि
गावातल्या वाडीत नव्याने रहायला आलेली बाई — सुजाता. वयाच्या चाळिशीच्या आसपास, रंग थोडा सावळा पण अंगाने भरलेली. भरदार वळणं, उंची मध्यम, चेहऱ्यावर स्थिरता पण डोळ्यांत
माझ्या मामांना बऱ्याच काळापासून तब्येतीच्या तक्रारी सुरू होत्या. डायबेटीस, श्वासाचा त्रास, आणि सतत थकवा. आई–बाबा नेहमीच काळजी करत, पण कामाच्या व्यापामुळे रोज साथ देता येत
मी उन्हाळ्याच्या सुट्टीत घरी आलो होतो. कॉलेजचं टेन्शन संपलं होतं, थोडा मोकळा वेळ मिळाला. माझी जवळची मैत्रीण प्रीती — ती लग्न झाल्यावर परगावी गेली. तिच्या
मी कॉलेज सुट्टीत गावी आलो होतो. माझा लहानपणीचा मित्र अमोल नुकताच लग्न करून पुण्याला स्थायिक झाला. त्याच्या लग्नानंतर, त्याची आई – शालिनी काकू – गावीच
मे महिन्याच्या सुट्टीत मी गावी आलो होतो. कॉलेजचे पेपर संपले होते, आणि मला गावाकडे जायचं वेड लागलं होतं. गावात माझा लहानपणीचा जिवलग मित्र नितीन रहायचा.
माझ्या घराच्या शेजारी सुनीताबाईंचं घर होतं. मी लहानपणापासून त्यांना पाहत आलो. त्यांचा उंच बांधा, काळासावळा रंग, ओठांवरचा नेहमीचा हळवा हसू – मला कधी कळलंच नाही,