🌾 राम राम मंडळी 🌾
मी अहिल्यानगरचा गावरान तिशीतला तरुण — कथा लिहिणारा, भावना शब्दात मांडणारा ✍️
माझ्या कथा तुम्ही वाचता, शेअर करता, आणि मनापासून प्रतिक्रिया देता — याबद्दल भारी आभार ❤️
काही मित्र-मैत्रिणींनी त्यांचे खरं आयुष्य सांगितलं, मी त्या भावनांना शब्द दिले, आणि कथा बनल्या — खऱ्या कथा. खरं आयुष्य. खरं दुःख-आनंद.
आता जर तुम्हालाही तुमचं मन मोकळं करायचं असेल, तुमची कहाणी सांगायची असेल —
तर मला Instagram वर मेसेज करा 📩
👉 Instagram — @gaavacha_gentleman
इथे DM करा, कमेंट करा, मनातलं बोला —
कारण इथे कथा नाही, भावना जगतात! 🌾
पण हो — कथा खरी असली पाहिजे, बनवाबनवी नको.
मनातलं खरं बोलाल, तर शब्द आपोआप जिवंत होतात 💬
कधी कधी साधा दिवस सुद्धा आयुष्यात मोठा वळण घेऊन येतो…
ती दिवाळी आणि त्या दिवशी झालेलं गेट-टुगेदर —
आजही आठवलं की अंगावर काटा येतो.
तर झालं असं — दिवाळी आली होती.
सगळे मित्र गावाकडे परतलेले.
मी सुद्धा माझ्या गावात आलो होतो.
एक दिवस बाजारात खरेदीला गेलो तर तिथंच काही जुने कॉलेजचे मित्र भेटले.
खूप वर्षांनी भेटल्याचा आनंदच वेगळा होता.
गप्पा रंगल्या, आणि मग “चल चहा घेऊया” म्हणत चहाच्या टपरीवर थांबलो.
चहा पिता पिता जुन्या आठवणी सुरू झाल्या —
कोण कुठे आहे, कोण काय करतं, कोणाचा कोणाशी अजून कॉन्टॅक्ट आहे…
एकेक विषय निघत गेला आणि सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर जुन्या दिवसांचं हास्य उमटलं.
सध्या Instagram वर गेट-टुगेदरच्या रील्सचा धुमाकूळच आहे,
ते बघून आम्ही ठरवलं —
“आपलंही एक गेट-टुगेदर करायचंच!”
आम्ही एक ग्रुप तयार केला,
ज्याच्याकडे ज्या मित्राचा नंबर होता त्यानं ऍड करायचं,
बाकींच्या कॉन्टॅक्टसाठी शोधमोहीम सुरू झालीच 😄
दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळपर्यंत आम्ही सगळे ग्रुपवर जोमात लागलो होतो.
एक-एक नंबर ऍड होत गेले, आणि बघता बघता जवळजवळ सगळे — मुलं, मुली — ग्रुपमध्ये आले.
ग्रुपवर मेसेजचा पाऊसच सुरू झाला —
“भेटूया भेटूया!”
“तारीख ठरवा!”
“काय काय करायचं ते ठरवूया!”
अशात एक भन्नाट आयडिया आली —
गेट-टुगेदर दिवाळीनंतर, भाऊबीज संपल्याच्या दुसऱ्या दिवशी ठेवायचं!
पण अट अशी —
सगळ्यांनी शाळेचा तो जुना ड्रेस घालून यायचं!
पहिल्यांदा सगळेच हसले,
“अरे, कोण घालणार आता ती हाफ पँट आणि शर्ट?”
मुली तर थेट म्हणाल्या,
“अरे स्कर्ट आणि शर्ट आता कुठे बसतोय?” 😅
पण जशी चर्चा रंगत गेली,
तसं सगळे हळूहळू तयार झाले.
आखेर तोच ड्रेस, तीच भावना, आणि तीच जुनी मस्ती पुन्हा अनुभवायची होती.
१५ वर्षं झाली होती त्या दिवसांना —
तेव्हा आम्ही १७-१८ वर्षांचे होतो…
आता बहुतेक सगळ्यांचं लग्न झालं होतं, काहींची मुलंही होती.
माझ्यासारखे फक्त चार-पाचच अजून अविवाहित राहिलेले.
पण सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर पुन्हा तीच ओळखीची खोडकर स्मित आली होती.
त्या रात्री मला अजिबात झोप लागली नाही.
गेट-टुगेदरची उत्सुकता एवढी वाढली होती की डोळे मिटले की मित्र-मैत्रिणींचे चेहरे डोळ्यांसमोर यायचे.
मनात विचार येत होता —
“आता सगळ्या मुली लग्न झाल्या आहेत… त्या त्या जुन्या ड्रेसमध्ये कशा दिसतील बरं?”
जुने दिवस आठवले कॉलेज मध्ये त्यांचे आंबे गांड पाहिचो,आता ते मस्त कलिंगड सारखे मोठे आणि परिपक्व आंबे झाले असतील,आणि गांड तर खुप च मोठ्याला झाल्या असतील.
विचार करत करत माझा लवडा चडीत कडक झाला होता, लवडा चोळत असताना अचानक माझ्या कॉलेजच्या दिवसातली कविता आठवली. तिचे तर तेंव्हा च चांगले मोठे मोठे आता तर लईच मोठे झाले असतील,ती माझी पहिली आणि खरी प्रियसी होती.
मनात आलं —
“कविता आता कशी दिसत असेल बरं?
ती शाळेच्या त्या ड्रेसमध्ये असती, तर अजून तीच चमक असेल का तिच्या चेहऱ्यावर?”
असं कल्पना करत मी ग्रुपवर गेलो.
मनात थोडी धडधड होती — कदाचित तिचा फोटो मिळेल, दिसेल ती, आणि त्या आठवणी परत जिवंत होतील.
पण नाही…
हिरमोड झाला.
तिचा फोटोच नव्हता.
थोडा वेळ स्क्रीनकडे पाहत राहिलो,
पण मग विचार मनात घुमू लागले —
“ती येईल का?
ती बोलणार का माझ्याशी?
अजून तिच्या मनात थोडंसं प्रेम उरलं असेल का माझ्यासाठी?”
असेच विचार करत करत मी झोपलो…
आणि कदाचित, त्या रात्री माझ्या स्वप्नात ती खरंच आली होती.
कारण चड्डीत चिकट झाली होती.
दिवाळीचे दोन-तीन दिवस गेले, आणि शेवटी तो दिवस आला —
गेट-टुगेदरचा.
सकाळी लवकरच उठलो.
ठरल्याप्रमाणे शाळेचा तो जुना हाफ पँट आणि शर्ट घातला.
आरशात पाहिलं, आणि नकळत हसू आलं — लवडा त्या छोट्या पॅन्ट मध्ये चांगला च फुगीर दिसत होता.
निघतानाच मनात विचार आला,
“नशीब कार आहे माझ्याकडे…
नाहीतर रस्त्यावरचे लोक पाहून म्हणाले असते — ‘हा नक्की वेडा झालाय!'” 😄
शाळेच्या गेटवर पोहोचलो तर गर्दीच गर्दी होती.
गाडी पार्क करून आत गेलो.
आणि बापरे!
सगळे अगदी त्या ड्रेसमध्येच आलेले!
कोणी हाफ पँटमध्ये पोट बाहेर काढून उभे,
तर काहींच्या केसांवर वेळेचा परिणाम दिसत होता —
कुठे केस पातळ, कुठे टक्कल चमकत होतं 😂
आणि मुलींचं तर काही विचारूच नको —
त्या जुन्या कवळ्या आता पूर्ण बाया झाल्या होत्या,
त्या स्कर्ट मधून त्यांच मोठ्या मोठ्या मांड्या दिसत होत्या पायावर चे केस काढलेले गुळगुळीत लवडा कचकन उड्या मारू लागला,त्यात छोट्या शर्ट मध्ये बळच आबे कोंबून बसवल्या सारखे दिसत होते.
आणि काही तर इतक्या बदलल्या की ओळखूच येईना!
मी हसत सगळ्यांना पाहत होतो, पण मनात एकच विचार…
“ती कुठेय?”
जिला मी पाहायचं ठरवलं होतं —
ती कविता अजून दिसली नव्हती.
डोळे गर्दीत तिचा चेहरा शोधत होते,
पण ती कुठेच नव्हती.
मनात थोडं पोकळीचं भाव…
आणि त्या क्षणी एकच विचार मनात आला —
“काय ती येणारच नाही का?”
गर्दीत नजर इकडून तिकडे फिरत होती, आणि अचानक ती थांबली.
ती — कविता.
ती जिथे उभी होती, तिथे वेळच जणू थांबला.
कदाचित तीही मला शोधत असावी…
आमची नजरानजर झाली, आणि दोघांच्याही चेहऱ्यावर एक ओळखीचं हसू उमटलं.
ती आता अधिक परिपक्व दिसत होती —
चेहऱ्यावर आत्मविश्वास, डोळ्यांत शांतता, आणि हास्यात जुन्या दिवसांचा तोच गोडवा.
तेव्हाच्या कविता आता “कविता बाई” झाल्या होत्या, पण माझ्यासाठी ती अजूनही तीच कविता होती.
माझी नजर तिच्यापासून हटतच नव्हती.
तीने पुन्हा माझ्याकडे पाहिलं, हलकंसं हसली,
आणि गालातल्या गालात कुजबुजली,
“ए, इकडे ये ना थोडं…”
मी हसत तिच्याकडे गेलो.
> कविता: “काय करतोस आता?”
मी: “थोडं काम, थोडं लेखन…”
कविता: “छान… लग्न झालं का तुझं?”
मी: (हसत) “नाही गं अजून नाही.”
कविता: “असं का? मग उगाचच काय विचारात हरवलास मघाशी?”
मी: “जुने दिवस आठवले… …”
कविता: कोणते…
मी: आपल्या त्या मुतारी च्या भेटीचे.
कविता: हसून काहीही.
मी: तुला आठवते का ग आपली पहिली झवाजवी.
कविता: काही बोलतो अजून तसाच आहे.
मी: तू मात्र बदलली सेक्सी आणि हॉट दिसते चांगले च पाणी मुरते वाटतं? तिच्या भरगच्च मांड्यावर हात ठेवून.
कविता: गप्प काहीही.
मी: चलना पुन्हा मज्जा करू. मांडी दाबत.
कविता: नको नंतर भेटू कधीतरी.
मी: चल वर वर्गात जाऊ मी जातो आधी तू ये मी वाट पाहतो.
कविता काही बोली नाही,पण मी गुपचूप तिथून उठून वरच्या वर्गात गेलो,आणि कविता येईल या आशेने वाट पाहत बसलो.
बराच वेळ झाला येईना म्हणून दारात जाऊन पाहू लागलो तर ती सगळ्यांची नजर चुकवून येताना दिसली.
लवडा असा कडक झाला की पॅन्ट फाडून च बाहेर येईल.लवडा पॅन्ट वररून चोळत च होतो की कविता दारात उभी, कविता जशी आत अली मी बेंच वर घेऊन बसलो,
हातात हात मारून पुन्हा आम्ही गप्पा मारायला चालू केला,बोलता बोलता किस्स करू लागलो पहिल्या पेक्षा आता चांगलीच तरबेच जाहली होती, जीभ एकमेकांना च्या तोंडात होते,मी हाताने तिचे मोठे आंबे दाबू लागलो तशी ती अधिकच गरम होऊन आवाज करु लागली आवाज वाढला तसा तिच्या तोंडात तोंड घालून किस्स कराला लागलो,
तिचे शर्ट ची बटणे काढली आत मध्ये पंढयाऱ्या रंगाची स्लिप होती बनियन सारखी मी ती वर केली आणि तिचे आंबे तोंडात घेऊन चोखु लागली दुधाळ आबे भारी चव लागत होती,ती ही मला साथ देत होती तिच्या अंगावर दबुन धरत होती मी एक आंबा दाबत होतो पिळून त्यातलं दूध काढत होतो,तर एक चोखून मोकळा करत होतो,ती कन्हत होती.
मी तिला उभी केली हात तिच्या कंबरेत घालून स्कर्ट खाली खेचला फुलांची नक्षी असलेली लहान मुलीं सारखी निक्कर घातली होती,मी पाहून हसलो तिने आतून आणि बाहेरून पूर्ण शाळेचा वेळीचा ड्रेस घातला होता.
तिला मी बेंच वर उलटे झोपवले आणि तिच्या मागे उभे राहून तिची निकर काढली तीची पांढरी शुभ्र गांड माझ्या समोर होती मी ती दाबली आणि पुची ला हात लावला थोडं थोडं केस होते काही दिवसांपूर्वी काढलेले मी त्यात बोटं घालून तिला मज्जा देऊ लागलो चोळू लागलो.
मला तिची माघून दिसणारी पूचीच्या भोकात मी गांड चाटत जीभ घातली, जसा तिच्या दाण्यावर माझं जीभ गेली ती हालचाल करू लागली मी दाबून धरून मनसोक्त तिचा दाणा चोखला, जेंव्हा तिने माझ्या तोंडात च पाणी सोडले तेव्हा च मी जीभ बाहेर काढली.
मी उभा राहिलो आणि तिच्या पुचित लवडा घातला लवडा पूर्ण आत गेला , मी थांबलो आणि तिची कंबर हातात धरून धक्के मारू लागलो हळू हळू आत बाहेर करत होतो, मी मध्येच जोरात धक्के देयचो तसे तिच्या गांडी वर माझ्या मांड्या आपटून आवाज होईचा मी पुन्हा थांबाचो मागून खूप भारी घर्षण होतं होतं माझं पाणी निघणार होतं मी लवडा बाहेर काढला आणि तिच्या गांडी वर पिचकारी उडवली.
किस्स करून कपडे व्यवस्थित करून आम्ही खाली निघालो तीला बोलो कसे वाटले, ती बोली नवरा करतो पण एवढी मज्जा येत नाही कधी पुच्ची चाटत नाही, रात्री गाऊन वर करतो ५ मिनटं घालतो आणि पाणी सोडून झोपतो, पूर्ण नगडी सुद्धा करत नाही किस्स पण कधी तरीच.
आज छान वाटले असेच मध्ये आधी भेटून माझे पाणी काढून शांत करत जा,पूची मात्र छान चाटायला शिकलाय असे बोलून आम्ही खाली जाऊन गे टू गेदर एन्जॉय केले.
मी ३० वर्षांचा आहे बराच मुली आणि बायकांना संतुष्ट करतो,१५ वर्षाच्या मुलीं पासून ते ५० वर्षच्या महिलांना सोबत सेक्स करतो, काही महिलांना सेक्स नको असतो फक्त पूची चाटून घेयची असते अश्या महिला मला पैसे देऊन बोलून घेतात मी त्यांची इच्छा पाहिजे तसे करून देतो.
(ज्यां बायका मुलींची इच्छा आहे पूची चाटून घेयची पण पैसे न देता आणि कोणालाही न कळता त्यांनी बिनदासात मेसेज करा)
यासाठी मला तुम्ही इंस्टा वर मेसेज करू शकता.
gaavacha_gentleman
2 
1